Twoje dziecko używa smoczek uspokajacz i zastanawiasz się kiedy powinnaś go odstawić? Oto fragment mojej książki „Zdrowy maluszek. Wyprawka noworodka lekarskim okiem”, w którym opisuję różnice między różnymi rodzajami smoczków, porady który typ najlepiej wybrać oraz jak długo go stosować. Zapraszam 🙂

Smoczek uspokajacz

Temat smoczka uspokajacza jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych wśród mam. Poza niezastąpioną, wręcz magiczną funkcją uspokajania maluchów posiada również kilka wad.

Zalety
– Zaspokaja nadmierną potrzebę ssania.
– Wycisza.
– Ułatwia zasypianie.

Wady
– Może zwiększać ryzyko wad zgryzu (zwłaszcza zbyt długo
stosowany).
– Może opóźniać rozwój mowy, powodować wady wymowy
(np. seplenienie).
– Może zmniejszać chęć dziecka do ssania piersi, a u kobiety
powodować problemy laktacyjne.
– Może zwiększać ryzyko infekcji.

–—-RADA PEDIATRY NA ZDROWIE—–

Częste i przedłużone podawanie smoczka powoduje nacisk na różne struktury jamy ustnej, powodując jej nieprawidłowy wzrost. Może tworzyć się wyższe podniebienie, które zwęża jamę nosową. To utrudnia oczyszczanie nosa z kataru, może powodować częstsze infekcje (w tym ucha).

Dziecko ze smoczkiem ma nieprawidłowo ułożony język (zamiast na podniebieniu język znajduje się na dnie jamy ustnej), co przyczynia się do utrwalenia nieprawidłowego toru oddechowego (ustami, a nie nosem). To również ma wpływ na częstszą zapadalność na infekcje.

————-

Jak długo podawać smoczek?

Dzieci potrafią ssać swój kciuk już w życiu płodowym. Rodzą się z tym odruchem, który jest fizjologiczny i pożądany. Po pierwszych 6-7 miesiącach życia powoli słabnie, by zaniknąć między 1. a 2. rokiem życia wypierany przez potrzebę gryzienia i żucia. Ssanie smoczka w późniejszym okresie jest więc bardziej związane z nieprawidłowym nawykiem niż fizjologiczną potrzebą. 

Biorąc pod uwagę wszystkie zalety, jak i wady smoczków, a także przeprowadzone badania w tym zakresie, wydaje się, że przez pierwsze pół roku można spokojnie podawać dziecku smoczek uspokajacz (wg zasad opisanych powyżej), co nie powinno nieść ze sobą wyraźnych negatywnych konsekwencji. W II. półroczu życia powoli zmniejszamy czas jego użytkowania (np. tylko do zasypiania), by około pierwszego roku życia powoli go odstawiać. By zmniejszyć ryzyko wad zgryzu, wymowy, i innych powikłań, należy pożegnać smoczek do ok. 18mż. Dzieci powyżej 2 rż absolutnie nie powinny ssać już smoczków. Fizjologiczny odruch ssania już u nich wygasł (zamienił się w nawyk), muszą zacząć odpowiednio jeść, mówić, a także nauczyć się wyciszać, uspokajać i zasypiać inaczej niż poprzez ssanie. 

–—-RADA PEDIATRY NA ZDROWIE—–

W odstawianiu smoczka nie chodzi tylko o powyższe powikłania. Robimy to też po to, by uwolnić jamę ustną. “Zatkane” dziecko nie będzie mogło swobodnie głużyć i gaworzyć, wokalizować, piszczeć i śpiewać, przez co może później zacząć mówić. Chcemy też, by dziecko mogło swobodnie brać do buzi rączki, nóżki i zabawki, by sensorycznie rozwijać jamę ustną, a co za tym idzie uniknąć problemów z rozszerzaniem diety (wygaśnięcie niemowlęcego typu połykania).

————-

Więcej o smoczkach:

• Czym się kierować przy ich zakupie.
• Który jest najzdrowszy?
• Od kiedy zacząć używać smoczka?
• Kilka ważnych zasad w tym temacie.
• Smoczek a ssanie kciuka.
• Dodatkowe akcesoria smoczków.

Te i wiele innych tematów dotyczących noworodków i niemowląt znajdziecie w książce „Zdrowy maluszek” dostępnej tutaj. Dla czytelników tej strony dostępny kod zniżkowy „blog” 🙂